جهت مشاهده بهتر از مرورگر موزيلا فايرفاکس استفاده کنيد | ||
کربلای جبهه ها یادش به خیر سلام ؛ ضمن عرض تسلیت به مناسبت فرا رسیدن ماه محرم، ماه پیروزی خون بر شمشیر، در خصوص کربلای ایران نیز می خواستم صحبت کنم.1392/08/09 فرصت خوبی دست داد تا بتونم به عنوان مداح کاروان با کاروان راهیان نور دانش آموزان شهرستان رامیان به سرزمین نور، مناطق جنگی جنوب کشور بروم. موقع حرکت خیلی مشتاق بودم این مناطق رو از نزدیک ببینم، اما وقتی به اونجا رسیدیم وقتی غربت شهدا و این مناطق رو دیدم سست شدم. با خودم گفتم :راست می گفتن باید از نزدیک ببینی تا بفهمی چه خبر بوده. آره؛ از نزدیک یک صفا و معنویت خاصی داره ورد زبونم شده بود و همش با خودم زمزمه می کردم: شهدا شرمنده ایم واقعااینکه میگن جماعت یه دنیا فرقه بین دیدن و شنیدن برید از اونا بپرسید که شنیده ها رو دیدن
راسته.وقتی حاج اکبرراوی کاروان ما از نقطه نقطه این مناطق برای ما خاطره تعریف میکرد ناخودآگاه اشک از چشمام سرازیر می شد.و همونجا به رفقا عرض کردم بیاید یه کاری کنیم که شرمنده شهدا نباشیم. شهدا دو چیز رو همیشه تو وصیتهاشون توصیه میکردن.یکی حجاب ناموس یکی هم حمایت ازرهبری.انشاءالله که رهروخوبی برای این عزیزان باشیم . توصیه می کنم اگه تونستید برای یک بار هم که شده به این سفر معنوی برید. یا علی نظرات شما عزیزان: [ سه شنبه 14 آبان 1392
] [ 21:47 ] [ نوکر ارباب ] |